کویر.آسمان.سکوت

نه پروانه من گریخت...

به شتاب یک شوق

به سبک بالی یک خیال

به پریشانی یک آرزوی آشفته ...

چه می دانم چگونه؟

از تنهایی اتاق گریختم

خود را در پی او به در خانه رساندم

گشودم بیرون را نگریستم:

کویر... آسمان...سکوت

 

دکتر شریعتی